Λέξεις...

Λέξεις γεμάτες ψέματα δίχως λογική.
Κουβάρι από αισθήματα μέσα σε ένα κουτί.
Λέξεις γεμάτες ψέματα δίχως λογική.…
Είμαι εδώ και παίζω ενώ ξέρω πως πρέπει να ‘μαι εκεί.
Πως να πεις την αλήθεια…όταν είναι πιο γλυκά τα παραμύθια..?!

Άνθρωποι σ’αγαπούν και εσύ τους παίζεις σαν ένα κομμάτι χαρτί.
Δίνεις ελπίδα μπας και ηρεμίσεις την τρικυμία…άλλα ξέρεις πως δε θα υπάρξει πότε πια νηνεμία.
Σε κοιτάνε στα μάτια και βλέπουν…την αλήθεια που κρύβεις την ξέρουν…μη νομίζεις, και αυτοί σε κοροϊδεύουν…

Λες πως ζεις μια αλήθεια….μα πραγματικά δεν έχεις ιδέα τι θα πει.
Οι τύψεις καραδοκούν, το μυαλό σου θέλουν και σε πολεμούν.
Σκέψεις σε συντροφεύουν αλλά τον πόνο δεν γιατρεύουν….
Η ανάσα βαραίνει….η καρδιά σου σαν πούλι στον ουρανό πεθαίνει.
Είναι η αλλαγή….η μετάλλαξη σε μία πιο ηθική ψυχή.
Δυσκολίες θα βρεις και το λόγο μου σου δίνω πως θα μπορέσεις να διαβείς..το δρόμο μη τον φοβηθείς…
Κοίτα τον καθρέφτη και θα δεις…είμαι αυτός που σου μιλάει…
Είμαι εγώ που θα σε βγάλω από την αίθουσα της καταστροφής